De postboot
Op een onmenselijk uur, zeker voor de werkende mens (klanten blijven maar binnenstormen op mijn reisbureu), vertekken we richting Waterkant om van daar de postboot te nemen. De postboot brengt ... rara... de post tot aan de verafgelegen plantages maar zorgt ook voor personenvervoer. Als rasechter toerist genoot ik vooral van de stad in mijn rug, het frisse windje over mijn kale kop en de zon op mijn knap gelaat.
Na een uur varen gebeurde er iets onvergetelijk. De aanblik van een schoonheid gaat niet aan mij voorbij. Ze speelde het koeltjes en deed of ze mij niet zag staan. Het doel heiligt de middelen, ik liet me zakken in een spleet en schreeuwde moord en brand voor hulp. Gered! Mijn prinses op de witte boot kwam te hulp. Eenmaal ze in mijn ogen keek wist ze dat ik de man van haar dromen was en vaarden we samen de zonsondergang tegemoet .
The 'Happy' End
Tussenstop naar Alliance
Op de gebouwen na, een zeer goed onderhouden en mooie plantage met veel historisch waardevolle artefacten. Jammer genoeg werden we van het begin tot het einde belaagd door een hoop muggen, ongelofelijk veel, en bijna allemaal zwart en wit gestreepte poten, zebramuggen!
Met vriendelijke groeten,
'Vlinders-in-mijn-buik' Waldo
Oh die lieve Waldo heeft het precies goed te pakken ;-)
BeantwoordenVerwijderenAlweer heel leuke foto's en vooral een grappig tekstje :-)
Geniet er met volle teugen van!!!!
Kusje van je zusje
hello my friend! warm greeting ^^!
BeantwoordenVerwijderenyour blog looks nice 0_0
by the way,
if you need to find unique fonts, you can go to our website.
best regards;